شماری از دختران و زنان که در نمایشگاه تولیدات محلی در شهر نیلی مرکز دایکندی شرکت کرده‌اند، از راه‌اندازی چنین برنامه‌هایی خوشحال‌اند، اما از محدودیت‌ها علیه زنان پیشه‌ور در این ولایت ابراز نگرانی می‌کنند.

نمایشگاه تولیدات محلی ولایت دایکندی به روزهای چهارشنبه و پنج‌شنبه هفته گذشته در شهر نیلی برگزار شد که در آن از محصولات زراعتی تا صنایع دستی زنان و خلاقیت‌های نوجوانان و عکس از هشت ولسوالی دایکندی، به نمایش گذاشته شد.

بنیاد آقاخان در هماهنگی با اداره محلی دایکندی، اقدام به راه‌اندازی این برنامه کرده بود.

علی‌مدد ساحل، مسئول ولایتی این بنیاد به ستاگیدیا می‌گوید که 400 پیشه‌ور زن و مرد، تولیدات‌شان را در 100 غرفه به دید عموم گذاشته بودند.

ساحل گفت: «حضور مردم بالاتر از توقع و جنب‌وجوش بی‌پیشینه بود. مجبور شدیم تا پنج اشتراک‌کننده را در یک غرفه جا دهیم.» او گفت که 85 درصد از اشتراک‌کنندگان را زنان تشکیل می‌دادند.

مسئول ولایتی بنیاد آقاخان گفت که این نمایشگاه را به‌هدف معرفی و بازاریابی تولیدات زنان و محصولات محلی راه اندازی کرده‌اند.

قمر، (مستعار) یکی از دخترانی است که یخن، دستمال، پرده و بیک خامک‌دوزی‌شده را در این نمایشگاه آورده است. او دست‌کم چهارسال در تولید صنایع دستی سابقه دارد، اما از وضعیت فعلی خرید و فروش محصولاتش راضی نیست. او گفت: «مشکلات زیاد است، مثلن خرید و فروش نیست، محدودیت‌های  که امارت وضع کرده هم دیگه مشکل است.»

او توضیح داد که به دلیل ممنوعیت کار زنان در بازار از سوی ادارات محلی، آن‌ها حتی روزها دکان‌های‌شان بسته می‌ماند  هر روز بیشتر متضرر می‌شوند. او افزود که در حال حاضر توانایی تامین کرایه، صفایی شهرداری و محصول برق دکان‌شان را هم ندارند.

قمر از جمله دخترانی است که پس از روی کار آمدن نظام سیاسی جدید، کارش را در یک موسسه از دست داده و تنها در تولید صنایع دستی مصروف است. او خواهان رفع محدودیت‌های تحصیلی و شغلی برای زنان  و دختران است.

رحیمه ابراهیمی، یکی دیگر از دخترانی است که در نمایشگاه تولیدات محلی ولایت دایکندی غرفه دارد. او از میزان اشتراک مردم در این نمایشگاه ابراز شادی می‌کند و می‌گوید که اگر چنین نمایشگاه‌هایی به صورت دوام‌دار ادامه پیدا کند می‌تواند در پیشرفت کار آن‌ها بسیار موثر واقع شود.

رحیمه در این نمایشگاه، شال گردن، دست‌بند، رومیزی، لباس‌های هزارگی و دست‌مال‌های جیبی در غرفه‌اش آورده و توانسته است که اکثر آن‌ها را به‌فروش برساند. او از فروش محصولاتش راضی است. او برای این‌که محدودیت و شرایط حاکم  روحیه‌اش را متاثر نسازد، به این کار رو آورده است.

رحیمه ابراهیمی دانش‌جوی سال سوم دانشکده اقتصاد در یک دانشگاه خصوصی در ولایت دایکندی بود، تا این‌که از تحصیل باز ماند و تولید به صنایع دستی رو آورد.

با این‌وجود، فضای کار برای دختران مثل او در صنایع دستی هم ساده نیست. او می‌گوید: «محصولات ما نیاز به بازاریابی دارد، ولی فرصت آن را نداریم.» او از مسئولان می‌خواهد که به زنان اجازه کار و تحصیل داده شده و چالش‌های فراروی کار و تحصیل آن‌ها کاسته شود.

با این حال، آمریت صنعت و تجارت دایکندی هرگونه ممنوعیت در برابر زنان صنعت‌پیشه در این ولایت را رد می‌کند. خان‌علی شهرستانی، آمر این اداره به ستاگیدیا گفت که زنان باید مطابق به اصول و عنعنات مردم فعالیت کنند.

شهرستانی گفت که در ده شورا در ولایت دایکندی تعداد زیادی از زنان متشبث عضویت دارند. او گفت که در حال حاضر 20 دکان از زنان صنعت‌پیشه در شهر نیلی فعال است. او افزود که زنان بیشتر تولیدات‌شان را به دکان‌های مردان می‌برند و از آن طریق به‌فروش می‌رسانند.