20 دسامبر 2024  
 سلیمان احمدی  

سازمان ملل: “تا مارچ 2025، حداقل 14.8 میلیون نفر در افغانستان با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند شد”

سازمان ملل: “تا مارچ 2025، حداقل 14.8 میلیون نفر در افغانستان با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند شد”

دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان هشدار می‌دهد که با وجود ارائه کمک‌های بشردوستانه در سال گذشته، گرسنگی در افغانستان به شکل گسترده‌ای وجود دارد و تا ماه مارچ 2025، حداقل 14.8 میلیون شهروند این کشور با ناامنی حاد غذایی روبرو خواهند شد.

این سازمان می‌گوید که در سال 2025، رقم مجموعی 7.8 میلیون کودک زیر پنج سال و زنان نیازمند دریافت کمک‌های غذایی خواهند بود. ازین میان حدود 3.5 میلیون کودک با سوء تغذیه حاد درگیر خواهند بود و 1.1 میلیون زن نیز به درمان و تداوی نیاز خواهند داشت.

با این‌حال، اوچا می‌افزاید که در سال 2025 نزدیک به 23 میلیون شهروند افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیازخواهند داشت تا بقای شان را تضمین کنند. این سازمان همچنین می‌گوید که برای سال آینده، نزدیک 2.5 میلیارد دالر آمریکایی نیاز دارد تا بتواند نزدیک به 17 میلیون تن از شهروندان آسیب‌پذیر در افغانستان را تحت پوشش کمک‌های بشردوستانه قرار دهد.

دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد، از تشدید نیازهای بشردوستانه در اثر شوک‌های فصلی مرتبط با آب و هوا و تغییرات اقلیمی در افغانستان در سال آینده خبر می‌دهد و نسبت به احتمال خشک‌سالی و کاهش میزان بارندگی به خصوص در مناطق شمالی و شمال‌شرقی کشور هشدار می‌دهد.

این سازمان، در کنار آنکه دشوارتر شدن شرایط زندگی برای زنان و افزایش ازدواج‌های اجباری و پیش از وقت دختران را ناشی از محدودیت‌های اعمال‌شده توسط حکومت سرپرست افغانستان و به خصوص قانون جدید امر به معروف می‌داند، صراحت می‌دهد که اقتصاد افغانستان در سه‌سال گذشته یک‌سوم کاهش را تجربه می‌کند.

اوچا همچنان توانایی افغانستانی‌ها برای بقا را ضعیف ارزیابی می‌کند و از تاثیرگذاری شدید محدودیت‌های اعمال‌شده توسط حکومت سرپرست، اقتصاد شکننده، حوادث طبیعی و تغییرات اقلیمی درین حوزه سخن می‌گوید.

با این‌حال، به نظر می‌رسد، با وجود آنکه حکومت سرپرست در تلاش است تا با راه‌اندازی پروژه‌های انکشافی، استخراج معادن و جذب سرمایه‌گذاری خارجی، روند اشتغال‌زایی و کاهش فقر را تسریع کند، اما میزان فقر و گرسنگی در افغانستان به حدی بالاست که سال‌های زیادی نیاز است تا این معضل روند نزولی را طی نماید.