15 آگوست 2023  
 سلیمان احمدی  

شاهکاری از جنس ممنوع؛ ذکیه خدادادی بر بام پاراتکواندوی اروپا

شاهکاری از جنس ممنوع؛ ذکیه خدادادی بر بام پاراتکواندوی اروپا

شاه­‌دخت دیگری از تبار محکومان، ریسمان روی دوشش را برید و رها از نیش زبان خصم و زخم تازیانه انحصار و دگم­‌اندیشی، دشواری­‌های آوارگی و سختی­‌های غربت را نردبان بلندی ساخت، بالا رفت و بالا رفت و در انتها، به قله‌­های بلند افتخار و بالندگی رسید. ذکیه خدادادی، افغانستانی‌تباری از جنس شهامت و اراده، فعل «توانستن» را به‌خوبی صرف کرد؛ پس از افتخارآفرینی­‌های متعدد و مکرر در میادین جهانی، در آخرین گام اما پاراتکواندوی اروپا را با شجاعت و قاطعیت فتح کرد و بر بام اروپا ایستاد.
دختری از کوه‌­پایه‌های لعل و سرجنگل؛ یکی از دشوارگذرترین، دورافتاده‌­ترین و فقیرترین نقاط افغانستان مرکزی، در حالی که معلولیت دارد، بر اساس عرف معمول در فرهنگ افغانستان، در بهترین حالت ممکن باید در کنج خانه می‌نشست، منت می­‌کشید، روز و شب را زانوی غم در بغل می­‌گریست، در هر نفس بر سرنوشت شوم خود نفرین می‌­فرستاد و هر شب با آرزوی مرگ در بستر خواب می‌­رفت و یا این‌که آفتاب سوزان جاده­‌های شهر را به‌جان می­‌خرید، ازین در به آن در و ازین کوچه به آن کوچه سرگردان و نالان قدم می‌­زد تا لقمه­‌نانی را با تکدی­‌گری به‌دست آورد و نفسی را برای فردایش پس‌­انداز کند، اما ذکیه خدادادی سرنوشتی را که فرهنگ و سنت‌­های افغانی برایش نوشته بود، نپذیرفت و راه خودش را رفت. رفت و رفت و در انتهای راه سرنوشت‌­اش را با دستان خودش و با اراده و خواست خودش نوشت. انگار به‌راستی او «خدادادی» است و در حقیقت «خدا» او را از گرداب بدبختی و شومی سرنوشت نجات داده و تاریکی را از آینده‌­اش زدوده است.
اینک، او نه‌تنها مصداق برجسته یک انسان «توانا» و «برازنده»­ای است که بر تمامی شومی­‌هایی که قرار بود یک عمر همراه و هم­‌زادش باشند، فایق آمد و راه روشنی رای برای خودش ساخت، بلکه در حقیقت تبدیل به «الگویی» برای هم­‌نسلان و حتی نسل­‌های دیگر شده است. خدادادی با شهکاری­‌های بی‌­مانندش، به همگان تفهیم کرد که مواردی چون افغانستانی بودن، به‌لحاظ جسمی ناتوان بودن، از جنس زن بودن و مهاجر بودن، هرگز نمی‌­توانند به‌­سان موانع سرسخت و غیر قابل عبور عمل کنند و راه رسیدن به موفقیت را سد نمایند. در سرزمینی که “فرصت­‌ها” برای همه انسان­‌ها به‌دور از هرگونه «تبعیض»، «فرق» و «امتیاز»، یک‌سان است و همه می‌­توانند فقط با استفاده از عنصر «اراده»، به‌پیش بروند، یک دختر معلول افغانستانی با تمام محدودیت­‌هایی که در گذشته داشته است، با وجود تمام سختی­‌هایی که به‌لحاظ جسمی و روحی در زندگی‌­اش تجربه کرده است، در کنار آن­‌که بدون تردید مشکلات مالی و اقتصادی نیز گریبان­‌گیرش بوده و از امکانات یک‌­سان با رقبایش نیز بهره‌مند نبوده است، نخبگان ورزش پاراتکواندوی اروپا را به‌سادگی هرچه تمام­‌تر مغلوب کرد و گردن‌­آویز خوش­‌رنگ «طلا» را با افتخار برگردن آویخت.
مدال طلای اروپا که اکنون بر گردن ذکیه خدادادی خوش‌نمایی می‌کند، حاصل شکست‌دادن حریفان قدری از کشورهای اوکراین و ترکیه در مسابقات پاراتکواندوی قهرمانی اروپا است که میان ورزش‌کارانی از هشتاد کشور در هالند برگزار گردیده بود.
این مدال و قهرمانی اروپا، با آن­‌که با ارزش‌­ترین مدال در یکی از مطرح­‌ترین ورزش‌­های جهان در گستره اروپاست، اما بدون تردید، برای ذکیه خدادادی و مردم غرق در یاس افغانستان، فراتر از مدال طلای جهان و حتی المپیک ارزش دارد.