شماری از زنان فعال در کابل، از افزایش بی‌کاری، فقر و گرانی مواد اولیه مورد نیاز مردم در پی روی کار آمدن دوباره طالبان، ابراز نگرانی کرده‌اند. آنان که امروز (چهارشنبه، 25 حوت) در غرب کابل گردهم آمده بودند، نسبت به وقوع «فاجعه وحشت‌ناک» انسانی در صورت عدم پذیرش شکل‌گیری حکومت همه‌شمول در کشور از سوی طالبان، هشدار داده‌اند.

این فعالان زن با شعارهای «نان، کار، آزادی»، «از فقر و بی‌چارگی خسته‌ایم» و «کار را به اهل کار بسپارید»، رویدادهایی نظیر فروش کودکان از سوی برخی از خانواده‌ها در برخی از نقاط کشور را آغازی برای این فاجعه خوانده‌اند. آنان از افزایش آن‌چه «قتل‌های هدفمند» عنوان شده نیز انتقاد کرده و از طالبان خواسته‌اند تا «به نقض حقوق بشر و ارزش‌های انسانی پایان دهد.»

یکی از زنان اشتراک‌کننده در این گردهم‌آیی در پیامی به ستاگیدیا گفته است که طالبان نباید بیشتر از این، صبر مردم را امتحان کنند: «خودکامگی و زورگویی باید خاتمه یابد و مطابق به‌آنچه دنیا می‌خواهد، حکومتی فراگیر در افغانستان شکل گیرد، پیش از آن‌که دیر شود و بحران جاری غیرقابل کنترل گردد.»

او افزوده است که زنان از جامعه جهانی می‌خواهند تا «رفتار دوگانه در برابر کشورهای جنگ‌زده» را کنار گذاشته و در قبال آنچه در افغانستان اتفاق می‌افتد بی‌تفاوت نباشد: «در حال حاضر بیشتر از 24 میلیون انسان در افغانستان، نیاز به کمک‌های فوری دارند.»

به‌دنبال سقوط نظام پیشین و به‌قدرت‌رسیدن مجدد طالبان در افغانستان، چرخه اقتصاد در کشور از کار افتاد؛ دسترسی به ذخایر ارزی افغانستان قطع شد، معاملات بزرگ تجاری و پولی با کشورهای دیگر متوقف گردید، ارزش پول ملی به‌سرعت کاهش یافت، تعداد زیادی از مشاغل تعطیل شدند و شمار افراد بی‌کار به‌خصوص در میان زنان به‌صورت قابل ملاحظه‌ای ازدیاد یافت.

افزون بر این، بانک‌های کشور به‌شدت تضعیف شده و در معرض ورشکستگی قرار دارند، در عین حالی که بسترهای سرمایه‌گذاری، فرصت‌های کارآفرینی و حتا زمینه‌های فعالیت نهادهای بین‌المللی کمک‌کننده به افغانستان، از بین رفته است؛ چیزی که سطح قیمت‌ها در بازارهای کشور را بلند برده و احتمال فروپاشی کامل نظام اقتصادی کشور را به‌رغم کمک‌های بشردوستانه جامعه جهانی، تشدید کرده است.

از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، بیشترین اعتراضات در این خصوص از سوی زنان کشور صورت گرفته است. آنان هرچند با محدودیت‌های جدی‌ای از جانب حکومت سرپرست طالبان مواجه‌اند، چند ماه پیش برای نخستین‌بار با شعار «کار، نان آزادی»، به بدتر شدن وضعیت اقتصادی در کشور و ممانعت از حضور زنان در محل کارشان، اعتراض کردند.