خبرگزاری صدای افغان (آوا) وابسته به مرکز تبیان؛ یکی از مراکز فرهنگی – سیاسی وابسته به جمهوری اسلامی ایران در افغانستان، با نشر گزارشی، سخنان سیدعیسی حسینی مزاری رئیس مرکز تبیان در جمعی از مهاجرین افغانستانی در کشور ایران را بازتاب داده و به موارد عجیب و شگفت‌آوری از زبان وی اشاره کرده است.

جهت بررسی بیشتر موضوع و این‌که مخاطبین در روشنی بیشتر قرار گیرند، آن‌چه خبرگزاری آوا به نقل از سید حسینی مزاری آورده است را به‌گونه نقل قول مستقیم می‌آوریم. آوا از زبان سید حسینی مزاری چنین نوشته است: «وی همچنین در بخشی از مطالب خود با اشاره به این‌که مرکز تبیان به دنبال امنیت و آرامش کشور است، بر ضرورت تعامل با حکومت امارت اسلامی با وجود برخی رویکردهای اشتباه آن تاکید کرد و گفت: ساختاری که امارت اسلامی بر کشور حاکم کرده، به مراتب بهتر از جمهوریت است. تنها ریشه‌کن کردن هزاران فاحشه‌خانه در کابل که 960 تای آن در دشت برچی ثبت شده بود و نیز ریشه‌کن کردن 500 کلیسا در کابل، به‌عنوان دو اقدام بسیار خوب امارت اسلامی کافی است برای این­که بگوییم این حکومت از حکومت جمهوریت به هزار مرتبه بهتر است.»

اتهامات سنگین و حیرت‌آور وارده از سوی سید حسینی مزاری بر مردم کابل و به ویژه هزاره‌ها در ابعاد مختلف اگر بررسی شوند، پیامدها و تبعات بسی گسترده و نابودکننده‌ای به‌همراه دارند. به‌همین‌لحاظ می‌طلبد تا این اتهامات سخیف از یک‌سو مورد کنکاش و واکاوی قرار گیرند و از سوی دیگر، به‌گونه جدی و همه‌جانبه هم از سوی مردم و میلیون‌ها شهروندی که مورد اتهام قرار گرفته‌اند و هم از سوی حکومت سرپرست کنونی مورد تحقیق و پروژهش گسترده و فراگیر قرار گیرند تا واقعیت موضوع روشن گردد.

آن‌چه سید حسینی مزاری در جمعی از مهاجرین افغانستانی مقیم ایران بر زبان آورده است، تنها اتهامات ساده و عامیانه سیاسی نیست که تعبیر به زخم زبان‌های معمولی یکی دو گروه سیاسی گردد، بلکه در حقیقت هویت، دین، مذهب، فرهنگ و رفتار اجتماعی میلیون‌ها انسان در سرزمین افغانستان را نشانه رفته و تمامی داشته‌ها و ارزش‌های دینی میلیون‌ها انسان مسلمان را زیر سوال برده است.

 با یک نگاه کلی می‌توان با اطمینان به این درک رسید که آمار داده‌شده از سوی سید حسینی مزاری از بنیاد و اساس دروغ و کذب محض است. باید گفت که نمی‌توان موجودیت فحشا و فساد اخلاقی در جامعه را کتمان کرد، به‌این‌دلیل که در هر جامعه‌ای به‌شمول کشور ایران و کشورهای اسلامی دیگر، میزانی از فساد اخلاقی وجود دارد و هیچ نظام و حکومتی نیز قادر به ریشه‌کن‌کردن فساد نیست، چون این امر ممکن نیست و به‌عنوان بخشی از ناهنجاری‌های اجتماعی برای همیشه وجود خواهد داشت، اما موجودیت هزاران فاحشه‌خانه آن­هم فقط در شهر کابل، دروغی است که با هیچ منطق و عقلی سر سازگاری ندارد. سید حسینی مزاری از یاد برده است که وقتی از واژه «ثبت‌شدن» هزاران فاحشه‌خانه استفاده می‌کند به‌این‌معنی است که به‌طور قطع نهاد و یا اداره‌ای به‌گونه رسمی از طریق پژوهش و جستجو، به چنین آماری دست یافته و آن‌را نشر و یا بایگانی کرده است. این در حالیست که در طی سالیان اخیر هیچ نهادی به‌شمول نهادهای کشفی و امنیتی حکومت‌های گذشته و کنونی، نهادهای اجتماعی و فرهنگی و تحقیقات و پژوهش‌های علمی نهادهای اکادمیک، چنین آماری را ثبت و نشر نکرده‌اند و بدون شک این آمار در آرشیف اسناد هیچ نهادی نیز وجود ندارد. پس در نتیجه، آن‌چه سید حسینی مزاری ادعا کرده است، بدون تردید آمار واهی و بی‌بنیادی است که بر اساس عقده‌ها و کینه‌توزی‌های سیاسی بیرون داده شده است و باید در قبال آن پاسخ‌گو باشد و مسئولیت گفته‌های خویش را به‌عهده بگیرد.

فعالیت 500 کلیسا در شهر کابل، اتهام سنگین دیگری است که سید مزاری بر مسلمانان این شهر وارد کرده است. این آمار به‌این‌معنی است که اگر تمام جمعیت شهر کابل را در حدود شش میلیون نفر در نظر بگیریم، در ازای هر 12000 نفر یک کلیسا در این شهر فعالیت داشته است.

در کنار این امر، اگر آمار  1200 مسجد در شهر کابل با تعداد 500  کلیسای ادعاشده توسط سید مزاری به مقایسه گرفته شود، به این نتیجه می‌رسیم که حدودا در برابر هر دو مسجد یک کلیسا در شهر کابل فعالیت داشته است. سید حسینی مزاری با این گفته‌های خویش می‌خواهد ادعا کند که نزدیک به نیمی از جمعیت شهر کابل به مسیحیت گرویده­ و از دین اسلام خارج شده‌اند.

مشهود و هویداست که سید حسینی مزاری با نشر این آمار عجیب و واردکردن اتهامات وسیع و گسترده، اهداف پیدا و پنهان زیادی را دنبال می‌کند. به‌نظرمی­رسد تمرکز روی‌کرد اتهام‌زنی وی روی هزاره‌ها و به ویژه میلیون‌ها هزاره‌ای است که در کابل زندگی می‌کنند. به‌همین‌جهت، در کنار آن‌که شهروندان کابل را تکفیر کرده و ارتداد میلیون‌ها نفر از آنان را اعلام کرده است، با نام‌گرفتن از برچی و این‌که 960 فاحشه‌خانه در این ساحه از شهر کابل وجود داشته است، از روی عمد برچی را به‌عنوان مرکز اقامت هزاره‌ها برجسته کرده و هزاره‌ها را هدف قرار داده است.

از اطاله کلام اگر جلوگیری شود، مهم‌ترین پیامد سخنان بی‌اساس و دیوانه‌وار سید حسینی مزاری، این است که میلیون‌ها شهروند هزاره ساکن افغانستان را تکفیر کند. به‌این‌معنی که موجودیت این میزان از فاحشه‌خانه و کلیسا در میان جامعه هزاره در شهر کابل، این ذهنیت را که هزاره‌ها از دین اسلام خارج شده‌اند و جامعه هزاره غرق در فساد و فحشا است، تقویت می‌نماید. با توجه به این‌که سید حسینی مزاری خود یک شیعه است و به لحاظ مذهبی با هزاره‌ها وجه اشتراک دارد، شنیده‌شدن چنین سخنانی از سوی یک «روحانی» شیعه، دشمنان تشیع و هزاره‌ها را بسیار به آسانی به این باور می‌رساند که هزاره‌ها کافراند، کشتن آنان واجب است و تصرف مال و دارایی‌شان حلال. کمی اگر به گذشته برگردیم، چندی قبل نیز سید حسینی مزاری کمپاین دادخواهی نسل‌­کشی هزاره‌ها را به باد انتقاد گرفته و این روند تاریخی را کتمان کرده بود. با این وجود می‌توان چنین تعبیر کرد که سید حسینی مزاری به‌دنبال راهی است که نسل‌کشی و قتل‌عام تاریخی هزاره‌ها را به‌گونه‌ای تسهیل کند و اسباب تشدید آن را فراهم آورد. نیت او این است تا گروه‌هایی که به‌دنبال نابودی هزاره‌ها و شیعه‌ها هستند را بیشتر از پیش تشویق نموده و انگیزه مضاعفی را به آنان تزریق کند تا عزم‌شان را بیشتر از گذشته در جهت کشتار گسترده هزاره‌ها جزم کنند. بنابراین، سید حسینی مزاری با آن‌چه گفته است، در حقیقت به‌گونه غیر مستقیم فتوای کشتار و نسل‌کشی هزاره‌ها را صادر کرده و هزاره‌ها را واجب‌القتل اعلام کرده است. شاید جای تردیدی نباشد که در روزهای نزدیک، موج گسترده‌ای از انتحار، انفجار و حملات تروریستی در کابل و سایر مناطق هزاره‌نشین به‌راه بیفتد و نسل‌کشی هزاره‌ها سرعت بیشتری به‌خود بگیرد.

بنابراین، بسیار حیاتی و مهم است که سخنان سید حسینی مزاری به‌گونه جمعی از سوی همگان به‌طور جدی پیگیری گردد. نخست از همه، هزاره‌ها و حلقات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و تمامی اقشار این گروه باید به حساسیت و اهمیت این گفته‌ها پی ببرند و با درک و سنجش پیامدها و تبعات آن، به‌دنبال روشن‌شدن حقایق و پاسخ‌گوساختن او باشند. از سوی دیگر، حکومت سرپرست نیز مستقیما مسئولیت دارد تا با راه‌­اندازی تحقیق و کاوش همه‌جانبه و فراگیر، سید حسینی مزاری را وادار به ثابت‌کردن این آمار و گزارشات نماید تا از آسیب‌های بسیار ویران‌گری که متوجه جامعه هزاره می‌باشد، جلوگیری گردد.