16 فوریه 2024  
 محمدامان احمدی  

ازدواج و گسترش معیارهای غیراخلاقی

ازدواج و گسترش معیارهای غیراخلاقی

ازدواج به عنوان مهم‌ترین پیوند انسانی در گستره و پهنای زندگی از اهمیت و ارزش بسی بلند و متعالی برخوردار است. بدین‌معنی که این پیوند، در حقیقت سرآغاز نوشتن سرنوشت دو انسان و به تبع انسان‌هایی است که در ادامه مسیر زندگی به این جمع اضافه می‌شوند و قرار است یک عمر در کنار هم زیست داشته باشند.

با توجه به اینکه پیوند ازدواج، یک امر اخلاقی و ارزشی است که رابطه کاملا مستقیمی با آینده اجتماع، تربیت اجتماعی، رشد و بالندگی انسان‌ها و زندگی سالم دارد، رسیدن به توفیق و خوشبختی در این امر، مستلزم این است که معیارهای بر مبتنی بر ارزش‌های اخلاقی برای آن در نظر گرفته شوند تا هدف والا و برتر زندگی که همانا شکل‌گیری خانواده‌های سالم و تداوم نسل انسان‌های سالم و توان‌مند هست، به‌دست آید و جامعه از رفتن به سوی انحراف و کج‌روی بازداشته شود.

مهم‌ترین معیارهایی که توسط کارشناسان جامعه‌شناسی در حوزه ازدواج در نظر گرفته شده‌اند، مواردی چون برخورداری از جذابیت ظاهری، داشتن تفاهم و درک مناسب از یک‌دیگر، بهره‌مندی از محاسن اخلاقی، داشتن دیدگاه مشابه به زندگی، داشتن باورها و اعتقادهای مشابه، بهره‌مندی از توانایی برقراری ارتباط با هم‌دیگر، داشتن ویژگی تعهد و مسئولیت‌پذیری در تمام مسیر زندگی، داشتن مهارت سازگاری با یک‌دیگر، سلامت جسمی و روحی، سطح خانوادگی و احترام به آن‌ها را شامل می‌شود.

ویژگی صداقت گاهی به عنوان اصلی‌ترین معیار ازدواج شناخته می‌شود، زیرا دروغ‌گویی، پنهان‌کاری و مخفی‌کاری از مسایلی هستند که می‌توانند بنیان زندگی را ویران کرده و زندگی را نابود سازند.

در کنار این موارد، بسیاری از زوج‌ها معیارهای زیر را در نظر دارند:

  • احترام به حریم خصوصی و کنار آمدن با گذشته یک‌دیگر
  • اتفاق نظر در رابطه با فرزندان، محل زندگی و نحوه ارتباط با اطرافیان
  • اولویت‌بندی و تصمیم‌گیری‌های مشابه در مسایل مرتبط به زندگی
  • تناسب و برابری در تمامی زمینه‌ها از جمله در حوزه مالی و اقتصاد، سطح فرهنگی، سطح خانوادگی، تحصیلات، سن، جایگاه اجتماعی، بهره هوشی، زیبایی و …

حالا، با بررسی وضعیت کنونی جامعه و آن‌چه به عنوان معیارهای رایج و مسلط بر موضوع ازدواج در میان جوانان مطرح می‌باشد، به سادگی متوجه می‌شویم، که تحول بسیار بنیادین درین امر به وجود آمده است. بدین‌معنی که نسل جوان امروزی و به خصوص دخترخانم‌ها، تمامی معیارهای علمی و کارشناسانه در امر ازدواج را به کنار گذارده و به جای آن ”مادیات“ و ”ثروت“ را به عنوان مهم‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین معیار برای ازدواج در اولویت نخست قرار داده‌اند.

بر همین مبنا، در حال حاضر کتله عظیمی از جوانان و به ویژه دختر‌خانم‌ها، به دنبال یافتن فردی هستند که در خارج از کشور اقامت داشته باشد. این امر ریشه در این باور دارد که افراد خارج‌نشین معمولا از توانایی مالی بالایی برخوردارند و می‌توانند مصارف و هزینه‌های مورد توقع آنان را تامین کند.  با توجه به این‌که هدف نخست ازدواج و پیوند زناشویی، خوشبختی و داشتن زندگی سالم و بدور از مشکلات و چالش‌ها است، نسل جوان کنونی به این باور رسیده است که فقط عنصر ”ثروت“ قادر است ”خوشبختی“ را به زندگی آنان بیاورد و انسان‌ها را از چالش‌های زندگی در آینده به دور نگهدارد. نتیجه این است که جامعه تهی از اخلاق و ارزش‌های معنوی گردیده است و با شتاب هرچه بیشتر درین مسیر به پیش می‌رود. بنابرین جامعه در غیاب اخلاق و معنویت، با تکیه بر ”مادی‌گرایی“ محض، انحرافات و ناهنجاری های اجتماعی را گسترش می‌دهد.